Η ανθρώπινη με σεβασμό στο περιβάλλον παρέμβαση και η αγάπη για τον τόπο διαμόρφωσαν το φυσικό περιβάλλον της  Στενωσιάς ,εκεί που συναντά σ τους καταρράκτες  έναν  επίγειο παράδεισο. Την ώρα που στη Μεσσηνία ο υδράργυρος άγγιζε  τους 40 βαθμούς είχα την τύχη να παρακάμψω του επαρχιακού Καλαμάτας Πύλου, στην Στενωσιά Μεσσηνίας. Ένα ζωντανό χωριό με πολλές επιλογές για φαγητό καφέ και βασικά αγαθά αλλά κυρίως με έναν θησαυρό στα σπλάχνα του. Οι άνθρωποι εδώ συμμάχησαν με τη φύση και έχουν κάθε δικαίωμα να το παινευτούν αλλά και να καρπωθούν το φυσικό μεγαλείο που  διαθέτει ο τόπος τους. Είναι μέλημα και των περιηγητών να σεβαστούν αυτό που εδώ τους προσφέρεται.

Για τη σειρά «Ξεναγήσεις» Στην ομορφιά που χάνεται. Γιάννης Λάσκαρης (laskaris0@gmail.com)